REUNIÓN DEL TERCER TRIMESTRE

Mañana jueves,día 15, a las 19,00h se llevará a cabo la reunión en el aula de D2 de bachillerato. Os esperamos.

"LA SANGRE NI SE COMPRA NI SE VENDE, SE DONA"

Este es el slogan con el que el alumnado de 2º ciclo de primaria están animando a la donación de sangre.Lo están llevando a cabo dentro del Proyecto Aprendizaje Servicio.¡ANÍMATE A DONAR SANGRE!

ESCUELA ACTIVA: VISITA AL MUSEO GUGGENHEIM

El pasado Martes 29 de Abril fuimos a visitar el museo Guggenheim en Bilbao. La visita al museo comenzó a las 15:00 horas, en este museo tuvimos la oportunidad de ver las exposiciones de "El cuerpo que me lleva" de el autor brasileño Ernesto Neto, "La materia del tiempo" de Richard Serra y "Half-A-Wind Show" de Yoko Ono. La visita fue muy interesante y amena, incluso pudimos meternos dentro de algunas de las esculturas como las de Ernesto Neto. ¡Nos lo pasamos muy bien!


Orain pasaden asteartean egin genuen irteeraren edo arratsalde horretan egin genuen idazlan batzuk ipiniko ditugu.

GUGGENHEIM

Ernesto Netoren artelana zen gehien gustatu zitzaidana. Bera brasildarra da eta bere artelana bere bizitza eta bere herrialdeari buruzkoa da.

Lau atal ikusi genituen atzo, denak antzekoak ziren baina gai ezberdinak zuten. Gehien gustatu zitzaidan artelana da gela bat nylon egindakoa, eta  areto horretan artista hau ezkondu zen. Baina ez zen ezkontza erlijiosoa, bere lagunekin eta neskalagunarekin izan zen. Gela hau asko gustatu zitzaidan, lasaia zelako eta eztialdi sentipena eman nindualako.

Ere gustatu zitzaidan han zegoen objektuak erabili zenezakeela, hark egindako beste artelan bezalakoa. Hau da, erakusketan zegoen objektuak erabili eta frogatu ahal zenuen, horregatik gustatu zitzaidan asko erakusketa honek. 

GUGGENHEIM

Asko gustatu zitzaidan atzoko irteera. Guggenheimnera joan ginen, eta museoren hiru esposaketa ikusi eta sentitu genituen. Lehenengoz, gela handi batera joan ginen eta bertan zortzi monumentu zeuden, metalezkoak. Monumentu haien artean ibili behar genuen eta artistak adierazten dituen gauzak sentitu behar genituen. Batzuetan, bueltak eman behar genituen, besteak lurrean etzanda ikusi genituen. Artistak esaten du bere obra bakarrik dela jendea barruan dagoenean eta gauzak sentitzen dutenean. Gero, Ernesto Netoren obra ikusi genuen. Brasil ikusi behar genuen bere obran. Hainbat kolore, instrumentu eta aktibitateak zeuden. Bost zentzumenekin sentitzen ziren bere esposizioak, hainbat usainak eta sentsazioak zeuden. Jendea parte hartzeko ekintzetan parte hartu genituen. Bukatzeko, Yoko Onoren esposaketara joan ginen. Bere bizitzan zehar erabili dituen gauza asko erakusten ziren, eta berak egin dituen obra batzuk azaldu zizkigun gidariak. Labirinto bat zegoen gela batean, bere hormak gardenak ziren. Labirintoaren barruan, telefono bat zegoen, baina telefono horrek ezin ditu deiak egin, bakarrik deiak jaso ahal ditu, Yoko Onoren deiak, bera telefonoaren zenbakia dituen pertsona bakarra delako.

San Mames artistikoagoa da

Dezepzio handia izan zen niretzat Guggenheim museoa, benetan.

Txikipark oso garesti bat bezala zela diruditu zitzaidan, eta horregatik ez dago nire etorkizuneko zereginetan hara itzultzea.

Bisitaldia altzairuzko plaka erraldoi batzuekin hasi zen. Honek oxidoz beteta zeuden, bata hurrengoa baino gehiago, eta dirudienez denboraren poderioa  adierazi nahi zuen, ala gutxienez hori esan zuen gure gidaria.

Haien barruan sartu ginen, eta oso handiak zirenez gu txikiak garela adierazi nahi digu, baina zerbait argi dago, gidari barik joaten bazara Altos Hornosera joatea bezala da, bakarrik burdina ikusten duzu.

Gero Ernesto Netoren beste obra batzuk ikusi genituen. Tipo hau eserleku eta ohe mota oso eroso batzuk egiten zituen plastikozko pilota batzuekin. Ere moketa oso politak eta koloredunak egiten zituen. Eta berriz, gidaririk gabe bazoaz, ikeako esposizio bat irudituko zaizu.

Azkenik, Yoko Onoren esposizioa ikusi genuen. Negargarria.

Ez dakit zein den arrazoia, agian nire burmuinarentzat bere obrak oso Undergroundak dira, auskalo. Baina zerbait seguru da; ur botila bat artea ba da, hau akabatua dago.

Miró, Munch, Van Gogh, Picasso, eta. Oso artista onak ziren. Yoko Ono alderantziz, ez da ez artista ez ezer.

Eta hau da dana, denbora galtze bat.

GUGGENHEIM

Atzo arratsalde oso atsegina igaro genuen Guggenheim museoan, lehendik joana nintzen baina atzo gidarekin askoz entretenigarria egin zitzaidan bisita. Richard Serraren Denboraren Materia ikusi genuen, benetan harrigarria hainbeste tonetako plakak zutunik irautea. Gero Ernesto Netoren esposizioa ikusi genuen, gehien gustatu zitzaidana izan zen, ikusleak obretan parte hartzen genuelako. Azkenik Yoko Onoren obrak ikustera joan ginen, asko gustatu zitzaidan haren kristalezko labirintoa eta erdian zuen telefonoa noizbehinka berak deitzen zuena.

 FUTBOLA

Aste honetan denboraldi osoaren partidu garrantzitsuenetako bat daukagu, klasifikazioan lehenengo postuan doan taldearen kontra. Talde hori Ermuko  futbol taldearen etsai nagusia da duela urte asko, ondoko herriko taldea delako. Zaldibarko Zaldua da talde hori eta gainera zenbait motibazio gehiago dauzkagu irabazteko. Irabazten badugu Zalduak lehenengo postua galduko du eta gure entrenatzailea, pasaden denboraldian Zalduari entrenatzen zuena, bekainak depilatuko ditu. Hori guztiagatik oso motibatuak gaude guztiak, printzipalki entrenatzaileak bekainak depilatuko dituelako, eta oso gogor entrenatzen ari gara partidu honetan beste era berri batean eta beste formazio batekin jokatuko dugulako. 

 GUGGENHEIM

Atzo bilbora joan ginen eskolarekin.
Batzuk goizeago joan ziren han jateko eta veste batzuk beranduago joan ginen Asierrekin autobusez.
Lehen ikusi genuene erakusketa Richard Serrakorena zen eta izena “Denboraren materia” zeukan.

Obra batzuk zeuden. Zaharragoa 1997koa zen “Snake” izenekoa eta besteak 2005koa ziren. Obrak esan nahi zuten dena degeneratzen zela denborarekin eta erakutsi zuen figuraren koloreakin.
Obrak altzairuzkoak ziren eta denborarekin kolorea aldatzen zen altzairua oxidatzen zelako.

Bisita hori amaitutakoan Ernesto Netoren eskultura batzuk ikusi genuen eta batzuetan parte hartu genuen.

Bukatzeko Guggenheinko visita Yoko Onoko sala batera joan ginen bisitatzera, eta bukatutakoan Ermura bueltatu ginen.

ERMUA JUVENIL A

CD Ermua futbol talde bat da, ni jolasten dudan taldea da. Denboradaren  hasiera oso txarra izan zen, futbolariek, nire taldekideek ez ziren ulertzen beraien artean. Gaizki jokatzen genuen, eta ia partidu guztiak galtzen genituen. Lehenengo partiduetan oso txarto hasi ginen, beheko postuetan geunden, baina neguan entrenatzailea aldatu genuen eta pixkanaka postuak igotzen genituen. Orain 3. Postuan gaude, eta bakarrik bi partidu gelditzen dira jokatzeko, denok oso urduri gaude, igotzea gustuko genuelako.